Ik had al vrij vroeg (jaar of zes) een gevoel van afgescheidenheid. Of ik en de wereld los stonden van elkaar. Dat voelde als een soort van tekort waaruit de behoefte ontstond aan verbinding, maar ook controle, erkenning, etc.
Ik wist toen nog niet dat het gevoel van afgescheidenheid dat ik ervaarde existentieel is. Dat had een hoop energie gescheeld. In plaats daarvan volgde er een zoektocht van tientallen jaren om dat gevoel op te lossen.
Ik zocht de oplossing voor het gevoel van afgescheidenheid in fantasie, relaties, iedereen pleasen, spullen, geld, racen met motoren, sport, zelfmedelijden, uitgaan, wijn, vrouwen versieren, mensen vertellen hoe het zit, filosofie, sjamanisme, theoretische natuurkunde, de beste coach ooit proberen te zijn, ondernemer zijn en nog een hele rits aan andere pogingen.
Alhoewel dat alles me zeer veel leerde, bracht het me op existentieel vlak niet zoveel verder. Wat ik ook ‘vond’, het bleek het net zo vergankelijk als de rest en bevestigde in essentie alleen maar het gevoel van afgescheidenheid, leegte en gemis.
Toen kwam ik nondualiteit tegen. Alhoewel paradoxaal, leverde dat toch een soort van antwoord op. De boodschap is dat dit het geheel al is. Het nonduale dat verschijnt als het duale. Het geheel dat verschijnt als het gevoel van afgescheidenheid, leegte en gemis en als het zoeken naar heelheid. Ik was wat ik zocht.
Wat overblijft is nog steeds het leven zoals het verschijnt. Het enige verschil is misschien dat het zoeken naar heelheid steeds meer wegvalt. En dat is ook het leven zoals het verschijnt.
Heb je vragen voor Luie Friet (onze podcast)? Wil je een gesprek plannen? Of wil je in contact komen om een andere reden?
Vul het contactformulier in en ik neem zo snel mogelijk contact met je op.
Wil je meer weten over mijn ervaring en opleidingen, klik dan hier.