– De paradox van zoeken –
Wat is het nou het afgescheiden ik waar in nondualiteit telkens naar verwezen wordt?
In het kort is het de illusie dat je een autonoom ikje bent, met vrije wil en keuze, dat beweegt in een wereld van ruimte en tijd. Een ik waaraan de wereld verschijnt.
(meer…)In onze plaatselijk Jumbo lagen eind augustus al de pepernoten in de winkel. Eerder dan het jaar ervoor, toen was het begin september. Elk jaar rekken ze het weer enkele dagen om nog meer omzet uit pepernoten te kunnen halen.
(meer…)
Te pas en te onpas wordt de term onvoorwaardelijke liefde gebruikt. Je zou het moeten voelen voor anderen. Je wil het zelf ervaren. Het is de hoogste vorm van liefde. Etc. etc.
Voor het zoekende ik is de het leven vrij frustrerend en hopeloos. Alles wat het vindt is het niet. Meer spullen, meer macht, betere relaties, hoger bewustzijn, het brengt uiteindelijk nooit wat je zoekt. Alles dat extra kan verschijnen in je leven, kan ook weer verdwijnen. En geeft dus nooit die absolute vrijheid/rust/vrede waar we zo naar verlangen.